Deze week heb ik ervoor gekozen om de verslaglegging van een actuele gebeurtenis in verschillende kranten te vergelijken: de executie van Nederlander Ang Kiem Soei in Indonesië.
Maten, Wilma van der (2015, 19 januari). Executie Ang ondanks brief van koning. Dagblad De Limburger, p. A4.
Drie kolommen bestrijkend verslag van de executie. Verontwaardiging voert de boventoon. De Indonesische procesvoering wordt in twijfel getrokken. Verder sobere schrijfstijl.
Maas, Michel (2015, 19 januari). Salvo is aan de overkant te horen, De Volkskrant, p. 5.
Paginagroot artikel waarin menselijk drama van de geëxecuteerde en diens familie de boventoon voert. Geïllustreerd met een foto van de ambulance waarin het lichaam van Ang Kim Soen, samen met een van zijn dochters. Daarnaast korte kolom met de acties en reacties van de Nederlandse politiek en het koningshuis.
(2015, 19 januari). Executie verkilt betrekkingen met Indonesië. De Telegraaf, p. 13.
Door "onze parlementaire redactie".
In drie kolommen wordt vooral verslag gedaan van de politieke betrekkingen tussen Nederland en Indonesië en het negatief effect dat de executie daarop heeft.
Aa, Erwin van der en Karlijn van Houwelingen (2015, 19 januari). Indonesië doof voor koning. Algemeen Dagblad, p. 12.
Het AD besteedt een halve pagina aan de executie en legt pook veel nadruk op de Nederlandse pogingen om deze te voorkomen. Ook wordt ingegaan op het drugsbeleid van Indonesië. Het AD geeft ook meer details van de executie van andere veroordeelden.
Bouma, Joop (2015, 19 januari). "En toen ineens, een harde knal". Trouw, p.4-5.
In een artikel van twee pagina's wordt het drama beschreven door de ogen van de advocaat van Ang Kiem Soei. Ook hier veel menselijk leed. Daarnaast op dezelfde pagina's nog twee kleine artikelen over de president van Indonesië, die hiermee wil laten zien niet alleen te raten, maar ook te handelen en over de internationale afschuw ten aanzien van de executie.
Ik vind het lastig om uit deze vijf kranten de politieke kleur te halen. Iedereen veroordeelt de executie en de handelwijze van Indonesië. Wat wel opvalt is de sensationele manier van schrijven van De Volkskrant en Trouw. Had ik eerder verwacht bij De Telegraaf en AD, Wat ook frappeert is de plek waar de artikelen staan: bij AD en Telegraaf staan ze veel verder naar "achteren" dan in de andere kranten. Misschien geven deze twee aspecten toch het belang weer dat door de verschillende kranten wordt gehecht aan mensenrechten?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten